Termin porodu, który orientacyjnie ustalił lekarz na początku ciąży, wcale nie musi oznaczać, że maluszek pojawi się na świecie dokładnie w tym dniu. Czasami zdarza się, że mija już 40. tydzień i nic się nie dzieje, a ciąża wydłuża się o dodatkowy tydzień lub dwa. Podpowiadamy, ile dni po terminie wywołuje się poród siłami natury lub wykonuje cesarskie cięcie. Do lekarza zgłosiłam się 1 grudnia w 7 tyg. i 4 dniu ciąży licząc od daty ostatniej miesiączki. Otrzymałam wstępną diagnozę: puste jajo płodowe (brak zarodka oraz pęcherzyka żółtkowego). Po tygodniu miałam powtórzone badanie usg, które potwierdziło wstępną diagnozę. Otrzymałam skierowanie na łyżeczkowanie jamy macicy. hospital referral is the translation of "skierowanie do szpitala" into English. Sample translated sentence: "Zostałem skierowany do szpitala w Pasewalk na Pomorzu i to właśnie tam miałem się dowiedzieć o rewolucji""." ↔ I was sent into hospital at Pasewalk in Pomerania, and there it was that I had to hear of the Revolution.’. cash. #1 Dzień dobry wszystkim Chciałam prosić o radę. Od początku ciąży byłam u 4 różnych lekarzy i mam 4 inne daty przewidywanego porodu tzn. 5,7,9 oraz 10 lipca w książeczkę mam wpisany 9 lipca z pierwszej wizyty w 6 tyg ciąży. I tutaj moje pytanie na który termin się zgłosić i czy zabierać odrazu ze sobą też torbę dla dziecka i czy jeżeli mam wizytę 2 lipca u ginekologa i czy jakbym dostała skierowanie (zostałam już tak upomniana od znajomych że może być taka ewentualność) to czy też zabierać ze sobą torbę z rzeczami dla dziecka. reklama #2 Wydaje mi się że nikt nie da Ci gwarancji co do dokładnej daty ,co do dnia , no nie ma takiej możliwości , jeśli nie masz cc ,to do szpitala zgłasza się chyba w momencie , jak wody odejdą ,lub pojawią się skurcze , i wtedy zbiera się ze sobą torbę , no ale to mi ja tak uważam , może wypowiedzą się bardziej znające się #3 Jeśli jedziesz samochodem i masz daleko to mozesz torbę wziasc 2. Najwyżej wróci z tobą do domu. Bo czasem rzeczywiście po badaniu trafia sie odrazu na oddział . Co do terminu zgłoszenia to zalezy po co. Jeśli cc ze względu na stan zdrowia to lepiej Przyjąć wcześniejsza datę . Jeśli porod ma byc siłami natury to lepiej poczekać do 10 i dać dziecku czas . A tak naprawdę to nie ma co planować, bo życie samo zdecyduje #4 Jeśli masz skierowanie na cc to Ci w szpitalu podadzą termin, kiedy masz się zgłosić. Jeśli nie ma wskazań do cc to idziesz do szpitala wtedy, kiedy zacznie się poród, kiedy pojawią się regularne skurcze i/lub odejdą wody. Wcześniej nikt Cię nie przyjmie do szpitala tylko dlatego, że masz taki termin wpisany w kartę ciąży. Mnie 11 dni po terminie jeszcze nie chcieli położyć. Jak będzie Cię coś niepokoiło albo zacznie się już ten 41 tydzień ciąży (ukończone 40 tygodni), możesz się zgłaszać do szpitala nawet codziennie na ktg i badanie gin., jeśli będą wskazania do wywołania, to Cię zostawią. Ale generalnie nie polecam takiego częstego chodzenia kiedy wszystko jest ok (Ty czujesz się dobrze, czujesz ruchy dziecka itd), bo się nasiedzisz w poczekalni. Nic przyjemnego #5 Wszystko też zależy od szpitala, ja miałam termin wg USG na 28 luty, z OM na 2 marca, a jak poszłam na KTG do szpitala to lekarz obejrzał wszystkie USG, zrobił kolejne i pokreślił mi w karcie ciąży i stwierdził że termin wg USG jest na 7 marca, a urodziłam dopiero 13, a przyjmować mnie na oddział na wywołanie planowali dopiero 17! Dodam że wody były zielone i prawdopodobnie przenosilam ciaze. W wielu szpitalach, jeśli nie ma rozwarcia, nie odejdą wody to na wywołanie czeka się 10 dni. W dniu terminu mogą zrobić Ci KTG i odesłać do domu, jeśli jedziesz swoim autem zawsze możesz mieć torby, jeśli np. taksówka to bez sensu to ciągnąć jeśli nie będziesz czuła skurczy. #6 Nasz jakieś wskazania do przyjęcia?? Teraz bez powodu nie wywołują przed końcem 42tc więc spokojnie te 10-14dni trzeba doliczyć. A jaki termin wychodził Ci z usg prenatalnego do 12tc? #7 Nasz jakieś wskazania do przyjęcia?? Teraz bez powodu nie wywołują przed końcem 42tc więc spokojnie te 10-14dni trzeba doliczyć. A jaki termin wychodził Ci z usg prenatalnego do 12tc? Powiem tak wskazań żadnych nie mam. A z usg to na bo według miesiaczki to już powinnam urodzić. #8 Powiem tak wskazań żadnych nie mam. A z usg to na bo według miesiaczki to już powinnam urodzić. To ja bym się tego trzymała. #9 To ja bym się tego trzymała. To chyba też zależy od szpitala bo u nas brali pod uwagę tylko termin z OM i zasada była taka że 7 dni po "przenoszeniu" zgłasza się na oddział żeby regularnie 3 razy dziennie mieć ktg, a wywoływanie zaczynają , z reguły koło 10 dni po terminie. Chyba najlepiej będzie zadzwonić do szpitala w którym chcesz rodzic i zapytać jaką mają praktykę w tej kwestii. reklama #10 To chyba też zależy od szpitala bo u nas brali pod uwagę tylko termin z OM i zasada była taka że 7 dni po "przenoszeniu" zgłasza się na oddział żeby regularnie 3 razy dziennie mieć ktg, a wywoływanie zaczynają , z reguły koło 10 dni po terminie. Chyba najlepiej będzie zadzwonić do szpitala w którym chcesz rodzic i zapytać jaką mają praktykę w tej kwestii. Niestety to racja, co szpital to obyczaj... Ale... To stare zalecenia. Od tego roku obowiazuje nowy standard. Szpitale powinny sie dostosować do niego a nie rodzące do szpitala. Po drugie jeśli rozbieżności są duże to błędem jest kierowanie się om (takie wywołanie może skończyć się urodzeniem niedonoszonego dziecka). Po trzecie nikt nie może zmusić kobiety do przyjęcia na oddział, zwłaszcza jeśli wszystko z mamą i dzieckiem jest ok. Ktg i usg można robić ambulatoryjnie. Bardzo pomocna jest również umiarkowana aktywność fizyczna w ciąży i częste przebywanie na świeżym powietrzu. Pozwoli to nie tylko zadbać o kondycję i jest prewencją otyłości oraz wielu chorób w ciąży, ale także pozytywnie wpłynie na dotlenienie organizmu i samopoczucie. Jeśli przed ciążą aktywnie uprawiałaś sport, możesz to kontynuować, pod warunkiem, że nie jest to sport urazowy. Kobiety w ciąży mogą jeździć na rowerze, biegać, uprawiać gimnastykę, pływać. Nie zalecane są aktywności, w których grozić może upadek jak np. jazda na nartach, łyżwach, konno czy boks. Tutaj należy się kierować po prostu zdrowym rozsądkiem i rekomendacjami medyków. Drugim filarem zdrowia w ciąży jest właściwa dieta, którą można zwalczyć większość przykrych dolegliwości ciążowych. Praktycznie od pierwszych tygodni ciąży zwiększa się objętość krwi w organizmie kobiety, a co za tym, idzie wzrasta ryzyko anemii i niedoborów żelaza. Braki te w pierwszej kolejności można próbować wyrównać dietą. Prawidłowo skomponowane posiłki mogą ustrzec kobietę przed koniecznością dodatkowej suplementacji oraz złym samopoczuciem. W ramach profilaktyki niedoborów żelaza zaleca się spożywanie produktów takich jak: soja, żółtka jaj, fasola, brokuły, szpinak, wątróbka, wołowina, kasza gryczana, jęczmienna, manna, płatki owsiane, orzechy, natka pietruszki, suszone morele, śliwki, rodzynki, sezam. By ułatwić wchłanianie żelaza z układu pokarmowego, dobrze jest łączyć powyższe z produktami bogatymi w witaminę C, czyli: kapustą kiszoną, ogórkami kiszonymi, papryką, cytrusami, porzeczkami, truskawkami, kiwi, pomidorami. Pomocne są także zioła, pite w formie naparów: majeranek, łagodzący mdłości i wymioty, mniszek lekarski, ułatwiający trawienie, melisa i nagietek, działające uspokajająco, pokrzywa, zawierająca żelazo i witaminy, rumianek, wspierający trawienie i działający kojąco na układ nerwowy. W ciąży należy unikać: korzenia żeń-szeniu krwawnika, tymianku i podbiału (popularnych w tabletkach na ból gardła) anyżu, hibiskusa, lukrecji, mięty polnej, pluskwicy groniastej, szałwii, która po porodzie działa hamująco na laktację, herbaty z liści malin, chyba że minął 36 tydzień ciąży; napar z liści malin działać ma rozpulchniająco na szyjkę macicy, jednak brak jest wiarygodnych badań potwierdzających. Pierwsze 13 tygodni ciąży to najważniejszy, „jakościowy” czas rozwoju dziecka. W tym czasie formuje się większość głównych organów i części ciała, tak by pod koniec 3 miesiąca wszystko zamknęło się w malutkim człowieku wielkości śliwki. W tym czasie kształtuje się łożysko, które do końca ciąży dostarczać będzie dziecku tlen i składniki odżywcze. To czas wyjątkowej wrażliwości zarodka, a od 11 tygodnia ciąży płodu, na czynniki zewnętrzne takie jak: alkohol, narkotyki, dym papierosowy czy wybrane leki. Kobiety zażywające używki na bardzo wczesnym etapie ciąży, zanim się o niej dowiedziały, powinny je natychmiast odstawić. Na tym etapie zarodek ma bardzo duże zdolności regeneracyjne i uszkodzone komórki zastępowane są zdrowymi. Szanse na urodzenie zdrowego dziecka są bardzo duże. Pod koniec I trymestru, między 11 a 13 tygodniem, wykonywane jest jedno z 3 zalecanych badań ultrasonograficznych tzw. USG genetyczne, które jest nieinwazyjnym badaniem prenatalnym, mającym na celu określenie ryzyka wystąpienia wad wrodzonych. To badanie ma ogromną wartość diagnostyczną i może decydować o dalszym postępowaniu i ewentualnym leczeniu mamy i dziecka. W przypadku wątpliwości lekarz przedstawia pacjentce dalsze możliwości diagnostyczne i kieruje na kolejne badania prenatalne: test Pappa oraz inwazyjne badanie prenatalne, jakim jest amniopunkcja. Nie zapomnij, by umówić się w odpowiednim terminie, a wyniki przechowuj razem z kartą ciąży. Badania prenatalne służą temu, aby sprawdzić, czy płód nie jest chory, czy rozwija się prawidłowo, a także po to, aby przyszli rodzice mogli bardziej spokojnie patrzeć w przyszłość. Nieinwazyjne badania nie grożą żadnymi powikłaniami, są bezpieczne i może je robić każda przyszła mama, która po prostu chce mieć pewność, że jej maluch jest zdrowy. ten tekst przeczytasz w 11 minut Kalendarz badań w ciąży Badania w ciąży - I trymestr Badania w ciąży - II trymestr Badania w ciąży - III trymestr Kiedy wykonać badania prenatalne? Prawo autorskie: Wavebreak Media Ltd / 123RF Zdjęcie Seryjne Najczęściej wystarczy zwykłe USG – to najlepszy miernik zdrowia malucha, ale istnieją również inne sposoby na to, aby potwierdzić, że płód rozwija się prawidłowo. Robi się je jeszcze w większości w pierwszym trymestrze ciąży. Badania te nie są koniecznością, nikt nie każe ich robić, jednak jeśli masz ponad 35 lat, w rodzinie były choroby genetyczne lub już kiedyś urodziłaś dziecko z zespołem Downa lub innymi wadami układu nerwowego, warto się im poddać. Dostaniesz skierowanie od lekarza, dzięki którym badanie to będzie bezpłatne – zrefunduje je NFZ. W innym przypadku, gdy po prostu robisz badania bo się obawiasz o zdrowie dziecka, najprawdopodobniej będziesz musiała za nie niestety zapłacić – w zależności od techniki badanie 200 do 700 zł. Rodzaje nieinwazyjnych badań prenatalnych: USG genetyczne – wykonuje się je pomiędzy 11 a 14 tygodniem ciąży, a kolejne między 20 a 24 tygodniem. Powinno trwać około 30 minut. W tym czasie ocenia się pęcherzyk żółtkowy i ciążowy, kość nosową, pracę serca, grubość fałdu karkowego, długość kości udowej, łożysko, pępowinę i płyn owodniowy. Dzięki temu badaniu można stwierdzić zespół Downa, Turnera, Edwardsa, a także rozszczepienie podniebienia lub cewę nerwową. Po 20 tygodniu pozwala wykryć wady serca. Badanie poziomu AFP (alfafetoproteiny płodowej) we krwi matki – ten test służy do wykrycia przepukliny rdzeniowej oraz innych wad rdzenia kręgowego i mózgu. Jeśli obecna jest wada poziom alfa-fetotropiny w krwi matki jest wyższy od przeciętnej. Wtedy zostaniesz skierowana na podobne badanie lub na USG, aby wykluczyć ewentualny nieprawidłowy wynik pierwszego testu. Test potrójny (AFP, HCG i estriol) – jest ono wykonywane najczęściej między 16. a 20. tygodniem ciąży. Służy ocenie ryzyka urodzenia dziecka z aberracją chromosomową (np. z zespołem Downa, zespołem Edwardsa) oraz z otwartą wadą ośrodkowego układu nerwowego; Test PAPP-A – ocenia się w nim biochemiczne parametry krwi matki (białka PAPP-A, beta HCG) i parametrów ultrasonograficznych płodu, jest to badanie przesiewowe w kierunku zespołu Downa, Edwardsa i Patau. Kalendarz badań w ciąży Poniżej podajemy pokrótce, jak według standardów opieki okołoporodowej powinna wyglądać opieka w ciąży. Pierwsza wizyta u ginekologa powinna odbyć się najpóźniej do 10. tygodnia ciąży, a kolejne wizyty średnio co 4 tygodnie, a od około 34. tygodnia ciąży – co 2 tygodnie. Należy przestrzegać wyznaczonych terminów wizyt, nawet jeśli czujesz się dobrze. Ciążę może prowadzić zarówno lekarz ginekolog-położnik, jak i położna. W trakcie pierwszej wizyty ciążowej oprócz standardowego wywiadu lekarskiego powinnaś zostać poinformowana o możliwości wykonania badań w kierunku wad genetycznych. Jeśli ciąża jest prowadzona przez położną, powinnaś odbyć też konsultację u ginekologa. Badania w ciąży - I trymestr Badanie ginekologiczne – wykonywane w pierwszym trymestrze co miesiąc, służy kontroli prawidłowego rozwoju ciąży. Cytologia – powinna być wykonana w czasie pierwszej ciążowej wizyty u ginekologa; jest to podstawowe badanie profilaktyczne, które ma na celu sprawdzenie, czy w drogach rodnych nie ma infekcji ani żadnych innych nieprawidłowości. Pomiar ciśnienia tętniczego krwi (RR) – wykonywany w czasie każdej wizyty u ginekologa; kontrola ciśnienia krwi w ciąży jest potrzebna w celu wykluczenia lub wykrycia nadciśnienia tętniczego, które nieleczone może wywołać niebezpieczne zatrucie ciążowe (objawami są wysokie ciśnienie krwi, białkomocz, obrzęki ciała). Analiza krwi (odczyn VDRL; krzepliwość i grupa krwi – jeśli nie masz odpowiedniego dokumentu potwierdzającego twoją grupę krwi; test IgG i IgM w kierunku toksoplazmozy, cytomegalii, różyczki; HbsAg na obecność wirusa WZW B; test na HIV; przeciwciała odpornościowe w przypadku ujemnego czynnika Rh) – badanie wykonuje się raz w czasie ciąży; badania te służą rozpoznaniu twojej grupy krwi; jeśli masz ujemny czynnik Rh, należy wtedy oznaczyć grupę krwi i czynnik Rh ojca dziecka, bo jeśli dziecko odziedziczy dodatnie Rh ojca, to zaistnieje konflikt serologiczny – w przypadku konfliktu serologicznego kilkakrotnie w ciąży bada się w surowicy krwi matki poziom przeciwciał anty-D i w razie potrzeby podaje się neutralizującą je immunoglobulinę (28-30 tydzień ciąży); analiza krwi pozwala też ustalić przebyte lub obecnie toczące się infekcje i rozpocząć leczenie. Morfologia krwi (hemoglobina HGB, krwinki czerwone E, krwinki białe L, płytki krwi PLT, hematokryt Ht, glukoza GTT) – wykonywana co miesiąc; morfologię krwi należy wykonać na czczo; to badanie wykrywa poważną chorobę w ciąży, jaką jest anemia – jej rozpoznanie jest powodem zmiany diety i czasem również leczenia farmakologicznego. Badanie stężenia glukozy we krwi na czczo – wykonywane na początku I trymestru ciąży w celu wykrycia lub wykluczenia cukrzycy ciężarnych; do badania należy być na czczo. Badanie ogólne moczu (barwa, przejrzystość, odczyn, ciężar właściwy, białko, glukoza, osad) – wykonywane co miesiąc; dzień przed badaniem nie jedz pokarmów wysokobiałkowych ani zawierających silny barwnik, np. buraczków; mocz do badania powinien pochodzić z pierwszej porannej porcji ze środkowego strumienia. Badanie USG – w I trymestrze wykonywane najczęściej między 11. a 14. tygodniem ciąży; na tym etapie jest to zwykle badanie USG wykonywane przez pochwę. Pomiar masy ciała – powinien być wykonywany podczas każdej wizyty u ginekologa; jeśli masz nudności i wymioty, waga może spadać. Wizyta u stomatologa – należy ją odbyć, kiedy dowiesz się o ciąży; niektóre choroby zębów i dziąseł trzeba wyleczyć, bo mogą powodować zagrożenia w przebiegu ciąży. Jeśli chorujesz na jakąś chorobę przewlekłą, konieczna może być konsultacja internistyczna/specjalistyczna. Wraz z lekarzem trzeba ustalić zmiany w leczeniu związane z ciążą, np. wyeliminować leki niekorzystne dla dziecka i zastąpić je innymi, bezpiecznymi. Jeśli w badaniu cytologicznym wyjdą nieprawidłowości, a ponadto występuje świąd pochwy, pieczenie, upławy, konieczne może okazać się dodatkowe badanie – tzw. biocenoza pochwy (badanie czystości pochwy). To badanie w ciąży pozwala określić, co wywołało proces zapalny w drogach rodnych – bakterie, grzyby czy wirusy – i podjąć odpowiednie leczenie. W I trymestrze ciąży (pomiędzy 10. a 14. tygodniem ciąży) można wykonać również test PAPP-A i test potrójny HCG (po 14. tygodniu ciąży). To badanie nie wymaga z twojej strony specjalnego przygotowania. Test PAPP-A polega na pobraniu od kobiety ciężarnej krwi i badaniu USG przezierności karkowej płodu. Badanie służy ocenieniu ryzyka chorób genetycznych u dziecka, takich jak zespół Edwardsa, Patau, Turnera czy zespół Downa. Test PAPP-A to badanie nieinwazyjne, stanowiące doskonałą alternatywę dla prenatalnej diagnostyki inwazyjnej (amniopunkcja, biopsja trofoblastu, kordocenteza) u kobiet rodzących po 35. roku życia. Kordocentezę można wykonać od 19 tygodnia ciąży. Jest to inwazyjne badanie prenatalne wykonywane pod kontrolą USG, polegające na pobraniu krwi z naczynia pępowinowego płodu, by uzyskać krew płodu do dalszych testów. Wykonuje się w diagnozowaniu wad genetycznych i choroby hemolitycznej. Amniopunkcja to badanie wód płodowych, które może być wykonane między 15. a 20. tygodniem ciąży. Polega na nakłuciu igłą jamy owodni pod kontrolą USG w celu pobrania płynu owodniowego (wód płodowych) do badania. Badania w ciąży - II trymestr Badanie ginekologiczne i położnicze – powinno być wykonywane co miesiąc, jest to badanie palpacyjne i przy pomocy wziernika, badanie wysokości dna macicy. Pomiar ciśnienia tętniczego krwi (RR) – należy wykonywać podczas każdej wizyty u ginekologa; nie powinno przekraczać 140/90 mmHg, wysokie ciśnienie w ciąży grozi zatruciem ciążowym (gestoza). Pomiar masy ciała – należy wykonywać podczas każdej wizyty u ginekologa; powinnaś ważyć około 3-6 kg więcej niż przed ciążą. Morfologia krwi (hemoglobina HGB, krwinki czerwone E, krwinki białe L, płytki krwi PLT, hematokryt Ht, glukoza GTT) – wykonywana co miesiąc; należy powtórzyć badanie w kierunku toksoplazmozy, jeśli wcześniej wynik IgG był ujemny. Badanie ogólne moczu (barwa, przejrzystość, odczyn, ciężar właściwy, białko, glukoza, osad) – należy wykonywać co miesiąc; badanie moczu służy sprawdzeniu, czy w drogach moczowych nie ma infekcji. Badanie USG – w II trymestrze wykonywane między 19. a 22. tygodniem ciąży; to badanie jest obowiązkowe, bo ocenia anatomię płodu ze szczególnym uwzględnieniem budowy serca; już teraz możesz poznać płeć swojego dziecka. Test obciążenia glukozą – powinien być wykonany między 24. a 28. tygodniem ciąży; polega na pomiarze poziomu glukozy we krwi na czczo oraz w godzinę po wypiciu dawki 50 g glukozy, służy rozpoznaniu/wykluczeniu cukrzycy u ciężarnej. Wizyta u stomatologa – powinna odbyć się raz na 3 miesiące; po wykonaniu koniecznego leczenia trzeba kontrolować stan jamy ustnej. Jeśli badanie cytologiczne i/lub biocenoza pochwy nie zostały wykonane w I trymestrze ciąży, powinnaś dostać teraz skierowanie na te badania. U kobiet z ujemnym czynnikiem Rh należy oznaczyć przeciwciała anty-Rh. Osoba sprawująca opiekę nad twoją ciążą powinna cię skierować do położnej środowiskowo-rodzinnej, a także zasugerować uczęszczanie na zajęcia szkoły rodzenia – jeśli nie ma przeciwwskazań. Jeśli z poprzednich badań wynika, że nie masz przeciwciał przeciwko toksoplazmozie, w III trymestrze lekarz zaleci wykonanie kolejnego badania. Badania w ciąży - III trymestr Badanie ginekologiczne i położnicze – powinno być wykonywane co cztery tygodnie, a pod koniec ciąży co tydzień; badanie służy kontroli wysokości dna macicy i rozwarcia szyjki macicy. Pomiar ciśnienia tętniczego krwi (RR) – należy wykonywać podczas każdej wizyty u ginekologa; ciśnienie krwi nie powinno przekraczać 140/90 mmHg. Pomiar masy ciała – należy wykonywać podczas każdej wizyty u ginekologa; pod koniec III trymestru powinnaś ważyć około 9-12 kg więcej niż przed ciążą. Morfologia krwi (hemoglobina HGB, krwinki czerwone E, krwinki białe L, płytki krwi PLT, hematokryt Ht, glukoza GTT) – wykonywana co miesiąc; badanie służy kontroli właściwej pacy nerek oraz wykluczeniu infekcji układu moczowego. Badanie ogólne moczu (barwa, przejrzystość, odczyn, ciężar właściwy, białko, glukoza, osad) – wykonywane co miesiąc; ma na celu sprawdzenie, czy w drogach moczowych nie ma infekcji. Posiew z kanału szyjki macicy – trzeba wykonać około 37. tygodnia ciąży; sprawdza florę bakteryjną dróg rodnych, aby wykluczyć obecność bakterii niebezpiecznych dla dziecka podczas porodu, np. paciorkowców typu B. Ocena ruchliwości płodu przez matkę – można ją rozpocząć od 34. tygodnia ciąży; zapisujesz ilość ruchów płodu w określonym czasie, np. 3 razy dziennie w czasie 60 minut. Wizyta u stomatologa – raz na 3 miesiące; po wykonaniu koniecznego leczenia należy kontrolować stan jamy ustnej. Antygen HbsAg – należy wykonać pod koniec ciąży; badanie robi się w kierunku wykluczenia żółtaczki typu B. Badanie USG – w III trymestrze wykonywane po 34. tygodniu ciąży; sprawdza stan łożyska, warunki dla dalszego rozwoju dziecka w macicy i przypuszczalną masę dziecka. Badanie KTG – można je rozpocząć od 34. tygodnia ciąży; badanie monitoruje pracę serca i ruchy płodu oraz czynność skurczową macicy, powtarzane aż do porodu. Pod koniec ciąży zalecane jest również badanie przesiewowe w kierunku kiły (odczyn Wassermanna, testy kłaczkujące VDRL lub USR) i badanie czystości pochwy. Jeśli w II trymestrze ciąży badanie poziomu glukozy we krwi wyszło nieprawidłowo, w III trymestrze robi się test powtórny. U kobiet z grupy podwyższonego ryzyka zaleca się wykonanie oznaczenia przeciwciał anty-HIV. Gdy minie 40 tydzień ciąży, zgłaszaj się do lekarza lub położnej co 2-3 dni na badanie USG i KTG. Gdy minie 41. tydzień ciąży, dostaniesz skierowanie do szpitala. VDRL w ciąży – badanie przesiewowe w kierunku kiły, wykonywane rutynowo na początku ciąży i w 37. tygodniu ciąży, czyli niedługo przed porodem, by upewnić się, czy matka nie jest zarażona bakterią kiły, groźną dla dziecka. Przeprowadzane jak każde inne badanie krwi. Niegdyś badaniem przesiewowym w diagnostyce kiły był odczyn Wassermanna (WR), ale obecnie jest on zastępowany przez inne testy diagnostyczne. Badania prenatalne – badania wykonywane w czasie ciąży, których wykonanie jest nieobowiązkowe, ale zalecane, gdy skończyłaś 35 lat lub w twojej rodzinie zdarzały się wady genetyczne. Pomagają ustalić ryzyko zachorowania i ewentualnie rozpocząć leczenie dziecka jeszcze w czasie rozwoju w łonie mamy. W przypadku niektórych badań prenatalnych można ubiegać się o ich refundację z NFZ.

41 tydzień ciąży skierowanie do szpitala